REARANŻACJA to nie remont! To zmiana przestrzeni tak, by sprzyjała ona uczeniu się, wypoczynkowi, rozwijaniu kompetencji. W ramach projektu SZKOŁA DLA INNOWATORA udało nam się przearanżować cztery przestrzenie szkolne:

1) KORYTARZ SZKOLNY – STREFA RELAKSU

Nowego charakteru dzięki rearanżacji nabrał szkolny korytarz. To przestrzeń, w której przebywają uczniowie klas starszych podczas przerw. Zamieniliśmy ją na strefę relaksu. Przy salach lekcyjnych na początku i końcu korytarza stanęły kanapy, żeby uczniowie mogli wygodnie oczekiwać na kolejną lekcję, a może pouczyć się do sprawdzianu, opierając się o wygodne poduchy. Poduchy pojawiły się również na „falach”, czyli ławeczkach na stałe wbudowanych w przestrzeń przed salami lekcyjnymi. Fale były wygodne, ale teraz z dużymi poduchami na pewno będą jeszcze chętniej używanymi miejscami odpoczynku. Relaks na całego to strefy zbudowane z kanap na głównej przestrzeni korytarza. Można tu posiedzieć całą grupą, pogadać o swoich sprawach, odpocząć. Może z czasem pomyślimy o zakupie małych stoliczków lub szafek z grami i gazetami dla uczniów, żeby ten relaks urozmaicić. Zostawiamy to jednak młodym użytkownikom strefy relaksu. Jak tylko pojawią się w szkole, będziemy na bieżąco reagować na ich potrzeby wynikające z codziennego korzystania z tych stref relaksu. Udało się stworzyć kawiarniano-barowy fragment przy automatach ze zdrową żywnością, żeby zabezpieczyć różne potrzeby. Teraz na korytarzu można zjeść, wypić gorącą czekoladę, wytłumaczyć coś koledze przy stoliku, na którym można rozłożyć zeszyt czy szkicownik, a także odpocząć, wygodnie się rozsiąść i podebatować. Dla każdego coś innego.

2) PRACOWNIA MATEMATYCZNA – MATEMATYKA JEST OK

W pracowni matematycznej króluje idea oceniania kształtującego, dlatego aranżacja przestrzeni i wystrój wnętrza, a także pozornie drobne dodatki – wszystko to ma służyć motywowaniu uczniów do uczenia się. W sali są trzyosobowe ławki w nietypowym kształcie, które można też łączyć w okrągłe stoliki. Biurko nauczyciela jest ustawione w rogu, bo nauczyciel jest zawsze blisko uczniów, a komputer ma tu służyć do wykorzystywania wielu narzędzi TIK podczas zajęć. Sala zyskała nowe kolory na ścianach, mozaikę zamiast paneli ściennych, w oknach oryginalne rolety, a przy tablicy półki na gadżety niezbędne w ocenianiu kształtujących (patyczki, kubeczki i inne pomoce dla uczniów). W rogu Sali umieszczono szafkę na kółkach, dzięki której można szybko zaopatrzyć uczniów w tablety lub laptopy potrzebne do działań lekcyjnych. Stonowane kolory mają pomagać się koncentrować. Elementem ozdobnym jest ściana z szarych cegieł pod tablicą. W ramach rearanżacji projektowych na ścianie bocznej pojawiły się szklane tablice do zapisywania prac grupowych przez uczniów. Matematyka to w końcu przygoda, a w grupie zawsze raźniej poznawać nowe rzeczy i ćwiczyć te już poznane.

3) PRACOWNIA JĘZYKOWA – JĘZYK OBCY NIE TAK OBCY

W pracowni językowej zmianie uległ wystrój wnętrza. Ściany nabrały szarego koloru, oświetlenie zmieniło się na cieplejsze, a w oknach zawisły rolety rzymskie. Uczniowie pracują w tej sali przy stole ustawionym w podkowę (łuk) i to się nie zmieniło, ale zasiądą przy nim na nowych krzesłach, z drewnianymi ramami i szarym siedziskiem. Ocieplać wizerunek trudnego dla uczniów języka niemieckiego mają kolorowe poduszki i mięciutki dywan wyłożony na środku sali. W tym miejscu można organizować pracę w kręgu, poduszki mogą służyć do wyznaczania grup czy kolejnych osób, które będą się wypowiadać. Poduszki pojawiły się też na parapetach obok kwiatów w szarych doniczkach i segregatorów. Na podwyższonym pulpicie biurka nauczycielskiego ustawiono świecę, do tego podczas pracy samodzielnej z głośników ma wydobywać się relaksacyjna muzyka. Wszystko po to, by język obcy nie był już tak obcy.

4) PRACOWNIA POLONISTYCZNA – KSIĄŻKARNIA

Największy remont w ramach rearanżacji przeszła sala nr 19, czyli pracownia polonistyczna. Wymieniono w niej wykładzinę, pomalowano ściany i sufit, udało się pozbyć pozostałości po bardzo dawno nieistniejącej tu pracowni informatycznej, zakupiono nowe meble, przearanżowano przestrzeń. Tematem wiodącym w tej pracowni ma być KSIĄŻKA. Książki pojawiły się już na drzwiach do szafy. Uczniowie mają łatwy dostęp do słowników i podręcznego księgozbioru na otwartej półce w „uczniowskiej” szafie, w której przechowywane są prace uczniów i materiały potrzebne im do lekcji. Książki metodyczne zagościły też na półkach obok biurka nauczyciela. Będą jeszcze niewidzialne półki z lekturami do każdej klasy. Kącik z fotelami i lampą też ma związek z książkami – prawo zasiadania w fotelu będą mieli ci, którzy będą czytali (np. jakiś fragment tekstu podczas lekcji). Kącik ten ma być również wykorzystywany na różnego rodzaju spotkania i działania projektowe (np. przeprowadzanie wywiadów w czasie zajęć). Na ścianach pojawiły się szklane tablice do notowania efektów prac grupowych podczas lekcji. Ławki ustawione zostały w wyspy – przy każdej może pracować do sześciu uczniów, bo wiemy, że praca w grupie jest ważna. Ważnym narzędziem pomagającym się uczyć jest też nowiutka tablica multimedialna. W oknach rolety, żeby wszystko było dobrze widać, a na parapetach pojawią się jeszcze koszyki na klasowe patyczki i kubeczki (idea oceniania kształtującego jest nam bardzo bliska). Już jest pięknie, będziemy jeszcze ocieplać to wnętrze. Zainicjowaliśmy pomysł stworzenia kolekcji zakładek do książek z różnych stron świata. Kilkanaście zakładek do kolekcji już mamy. Z czasem wymyślimy ciekawy sposób, żeby je prezentować. W końcu „czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła” (W. Szymborska).